หลังจากที่ผมได้เริ่มทำงานมา6ปี กับอาชีพนักออกแบบกราฟิกคนหนึ่ง เมื่อก่อนผมเคยคิดว่าอาชีพนี้แหละที่เราทำแล้วมีความสุข
เรารักมัน อยากเติบโตด้วยอาชีพนี้ แต่ประสบการณ์และปัจจุบันมาค้าพบว่า เราคงไม่สามารถเติบโตในบริษัทด้วยอาชีพนี้
มันทำให้ผมเริ่มคิดที่อยากจะเริ่มอยากเป็นนายของตัวเองโดยมีธุรกิจเล็กๆที่เราสร้างมากับมือ และเติบโตด้วยมือเราเอง
เนื่องด้วยที่บ้านผมเป็นคนฐานะธรรมดา เกือบทุกคนในบ้านต้องทำงานหมด หนีไม่พ้นอาชีพมนุษย์เงินเดือนกันทุกคน
ทำให้ผมเห็นวัฏจักรของสิ่งที่มนุษย์เงินเดือนต้องพบเจอมาพอสมควร และเมื่อเห็นเวลาที่ต้องใช้เงินเพื่อการรักษาพยาบาล
คนในครอบครัวเวลาเจ็บป่วยหนัก แล้วยิ่งทำให้รู้สึกว่าเงินที่เสียไปเหมือนแลกมาด้วยการทำงานเกือบทั้งชีวิตของมนุษย์เงินเดือน
ยิ่งทำให้ผมไม่อยากเป็นแค่พนักงานธรรมดาๆ คนนึง
ปัจจุบันผมทำงานให้กับบริษัทแห่งหนึ่งที่ตอนแรกผมหลงคิดว่านี่แหละคือบริษัทในฝัน พอทำมาได้จะสองปีเริ่มเห็นอะไรหลายๆอย่าง
เหมือนว่าหลอกเรามาทำงาน เอาเปรียบ ไม่จริงใจ แสแสร้งทำเหมือนเป็นคนดีบอกว่าเราต่างจากบริษัทอื่น และสิ่งที่แย่ไปกว่านั้นคือ
การทำให้ผมรู้สึกว่าจริงๆแล้วเค้าไม่ได้เห็นความสำคัญของอาชีพผม และผมคงไม่เติบโตถ้ายังอยู่ที่นี่
เหตุที่ผมคิดแบบนี้เพราะ
1. ผมเป็นกราฟิกคนเดียวทำ สิ่งพิมพ์ ส่งเสริมการขายสนับสนุนเซล ตัดต่อวีดีโอ งานดิจิตอลต่างๆ ซับพอร์ตเกือบทุกแผนกได้
แต่งานผมไม่มีใครช่วยผมต้องทำเองทั้งหมด
2.เวลาที่มีการประชุม ผมแทบจะไม่ได้มีส่วนร่วมเข้าประชุมเวลามีงานที่มีส่วนที่เกี่ยวกับผมต้องให้การสนับสนุน เพื่อนร่วมงานคนอื่นจะมาสั่งผม ว่ามีงานนั้นนี้ จนบางครั้งผมรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อย เป็นเบี้ยล่างพนักงานคนอื่น และเจ้านายไม่ได้เห็นความสำคัญ
3. เวลามีงานอะไรผมจะเป็นคนที่รู้คนสุดท้าย ว่าจะต้องทำ แล้วมาเร่งที่ผม ทุกทีผมมีเวลาน้อยนิดในการทำ
4.ผมโดนหลอกใช้ให้ทำงานฟรีๆหลายครั้ง ให้กับบริษัทอื่นที่เจ้านายเข้าไปร่วมทุน โดยไม่ได้รับค่าตอบแทนใดๆ
ได้รับแต่คำพูดกลับมาว่าผมต้องจ่ายด้วยหรอ
5.หลอกว่าบริษัทไม่ซีเรียสเรื่องเวลาเข้าทำงานไม่มีผลต่อการพิจารณาไม่ต้องตอกบัตร แต่สุดท้ายมากลับลำ
บอกว่ามีผลต่อการพิจารณาปรับเงินเดือน ทั้งนี้บริษัทไม่มีค่าล่วงเวลาในการทำงานให้ หลายครั้งที่ผมต้องกลับบ้า
นดึกสองสามทุ่ม บางครั้งตี1ตี2ยังนั่งทำงานอยู่ที่ทำงาน
6.เคยบอกจะให้โบนัสผม6เดือน สุดท้ายให้แค่2 ที่เจ็บใจกว่านั้นคือการให้ผมเซ็นว่าได้รับโบนัส8เดือนที่เป็นเพียง
กระดาษแผ่นเดียวแต่เงินจริงๆไม่ได้โอนเข้าบัญชีผม
ทั้งหมดนี้ทำให้ผมรู้สึกว่าทำงานที่นี่ผมคงไม่มีทางโตแน่นอนเพราะด้วยความไม่มีสัจจะของเจ้าของกิจการหลายๆอย่าง
นินทาลูกน้อง ไม่เห็นความสำคัญ และผมเสียเวลานอกเวลางานให้กับบริษัทแห่งนี้มากเกินไป ผมอยากจะลาออกไปเสียพ้นๆ
แต่ก็ติดด้วยเหตุผลหลายอย่าง ผมอยากจะขอคำปรึกษาว่า ผมควรทำอย่างไรดี
ผมอยู่ในช่วงค้นหาตัวเองว่าอยากทำและชอบธุรกิจอะไรผมพยายามค้นหามาสักพักนึงแล้ว
ผมควรเลือกแบบไหนดีระหว่าง
1.ทนทำอยู่ที่นี่ต่อไปและค้นหาตัวเองให้พบ แล้วทำควบคู่ไปกับงานประจำก่อน
2.หางานใหม่ที่ผลตอบแทนมากขึ้น และค้นหาตัวเองให้พบว่าอยากทำอะไร
3.ลาออกแล้วกลับมาทบทวนว่าตัวเองต้องการทำธุรกิจอะไร
ขอความเห็นจากทุกท่านหน่อยครับ ผมหาทางออกให้กับชีวิตไม่ถูกเลยว่าควรจะต้องทำยังไงต่อไปดี ขอโทษที่เขียนเล่ายาวเกินไปหน่อย ผมอยากระบายและให้เห็นว่าสิ่งที่ผมเจอกับความคิดของผมควรเป็นไปในทางไหน
ขอบคุณมา ณ ที่นี้ครับ
เมื่อความรู้สึกว่าเบื่องานและเป้าหมายที่ต้องการในชีวิตคือเป็นนายของตัวเอง
เรารักมัน อยากเติบโตด้วยอาชีพนี้ แต่ประสบการณ์และปัจจุบันมาค้าพบว่า เราคงไม่สามารถเติบโตในบริษัทด้วยอาชีพนี้
มันทำให้ผมเริ่มคิดที่อยากจะเริ่มอยากเป็นนายของตัวเองโดยมีธุรกิจเล็กๆที่เราสร้างมากับมือ และเติบโตด้วยมือเราเอง
เนื่องด้วยที่บ้านผมเป็นคนฐานะธรรมดา เกือบทุกคนในบ้านต้องทำงานหมด หนีไม่พ้นอาชีพมนุษย์เงินเดือนกันทุกคน
ทำให้ผมเห็นวัฏจักรของสิ่งที่มนุษย์เงินเดือนต้องพบเจอมาพอสมควร และเมื่อเห็นเวลาที่ต้องใช้เงินเพื่อการรักษาพยาบาล
คนในครอบครัวเวลาเจ็บป่วยหนัก แล้วยิ่งทำให้รู้สึกว่าเงินที่เสียไปเหมือนแลกมาด้วยการทำงานเกือบทั้งชีวิตของมนุษย์เงินเดือน
ยิ่งทำให้ผมไม่อยากเป็นแค่พนักงานธรรมดาๆ คนนึง
ปัจจุบันผมทำงานให้กับบริษัทแห่งหนึ่งที่ตอนแรกผมหลงคิดว่านี่แหละคือบริษัทในฝัน พอทำมาได้จะสองปีเริ่มเห็นอะไรหลายๆอย่าง
เหมือนว่าหลอกเรามาทำงาน เอาเปรียบ ไม่จริงใจ แสแสร้งทำเหมือนเป็นคนดีบอกว่าเราต่างจากบริษัทอื่น และสิ่งที่แย่ไปกว่านั้นคือ
การทำให้ผมรู้สึกว่าจริงๆแล้วเค้าไม่ได้เห็นความสำคัญของอาชีพผม และผมคงไม่เติบโตถ้ายังอยู่ที่นี่
เหตุที่ผมคิดแบบนี้เพราะ
1. ผมเป็นกราฟิกคนเดียวทำ สิ่งพิมพ์ ส่งเสริมการขายสนับสนุนเซล ตัดต่อวีดีโอ งานดิจิตอลต่างๆ ซับพอร์ตเกือบทุกแผนกได้
แต่งานผมไม่มีใครช่วยผมต้องทำเองทั้งหมด
2.เวลาที่มีการประชุม ผมแทบจะไม่ได้มีส่วนร่วมเข้าประชุมเวลามีงานที่มีส่วนที่เกี่ยวกับผมต้องให้การสนับสนุน เพื่อนร่วมงานคนอื่นจะมาสั่งผม ว่ามีงานนั้นนี้ จนบางครั้งผมรู้สึกว่าตัวเองต่ำต้อย เป็นเบี้ยล่างพนักงานคนอื่น และเจ้านายไม่ได้เห็นความสำคัญ
3. เวลามีงานอะไรผมจะเป็นคนที่รู้คนสุดท้าย ว่าจะต้องทำ แล้วมาเร่งที่ผม ทุกทีผมมีเวลาน้อยนิดในการทำ
4.ผมโดนหลอกใช้ให้ทำงานฟรีๆหลายครั้ง ให้กับบริษัทอื่นที่เจ้านายเข้าไปร่วมทุน โดยไม่ได้รับค่าตอบแทนใดๆ
ได้รับแต่คำพูดกลับมาว่าผมต้องจ่ายด้วยหรอ
5.หลอกว่าบริษัทไม่ซีเรียสเรื่องเวลาเข้าทำงานไม่มีผลต่อการพิจารณาไม่ต้องตอกบัตร แต่สุดท้ายมากลับลำ
บอกว่ามีผลต่อการพิจารณาปรับเงินเดือน ทั้งนี้บริษัทไม่มีค่าล่วงเวลาในการทำงานให้ หลายครั้งที่ผมต้องกลับบ้า
นดึกสองสามทุ่ม บางครั้งตี1ตี2ยังนั่งทำงานอยู่ที่ทำงาน
6.เคยบอกจะให้โบนัสผม6เดือน สุดท้ายให้แค่2 ที่เจ็บใจกว่านั้นคือการให้ผมเซ็นว่าได้รับโบนัส8เดือนที่เป็นเพียง
กระดาษแผ่นเดียวแต่เงินจริงๆไม่ได้โอนเข้าบัญชีผม
ทั้งหมดนี้ทำให้ผมรู้สึกว่าทำงานที่นี่ผมคงไม่มีทางโตแน่นอนเพราะด้วยความไม่มีสัจจะของเจ้าของกิจการหลายๆอย่าง
นินทาลูกน้อง ไม่เห็นความสำคัญ และผมเสียเวลานอกเวลางานให้กับบริษัทแห่งนี้มากเกินไป ผมอยากจะลาออกไปเสียพ้นๆ
แต่ก็ติดด้วยเหตุผลหลายอย่าง ผมอยากจะขอคำปรึกษาว่า ผมควรทำอย่างไรดี
ผมอยู่ในช่วงค้นหาตัวเองว่าอยากทำและชอบธุรกิจอะไรผมพยายามค้นหามาสักพักนึงแล้ว
ผมควรเลือกแบบไหนดีระหว่าง
1.ทนทำอยู่ที่นี่ต่อไปและค้นหาตัวเองให้พบ แล้วทำควบคู่ไปกับงานประจำก่อน
2.หางานใหม่ที่ผลตอบแทนมากขึ้น และค้นหาตัวเองให้พบว่าอยากทำอะไร
3.ลาออกแล้วกลับมาทบทวนว่าตัวเองต้องการทำธุรกิจอะไร
ขอความเห็นจากทุกท่านหน่อยครับ ผมหาทางออกให้กับชีวิตไม่ถูกเลยว่าควรจะต้องทำยังไงต่อไปดี ขอโทษที่เขียนเล่ายาวเกินไปหน่อย ผมอยากระบายและให้เห็นว่าสิ่งที่ผมเจอกับความคิดของผมควรเป็นไปในทางไหน
ขอบคุณมา ณ ที่นี้ครับ